ALEV
Sen beni benden alıp seni bana bırakırken,
Mutluydum olan biteni bilmezcesine,
Yaptığın kötülüğü görmezcesine,
Aklım başımdan gitmişçesine.
Sen beni benden alıp seni bana bırakırken,
Göz yaşlarım parladı ayışığında,
Tüm sözcükler yitirdi manasını o anda,
Her şeydin artık ufak dünyamda,
Kırmızıydın siyah beyaz rüyamda.
Bir gün o kırmızı büyüdü alev oldu,
Alev yaktı içimi,
Kalbim kül oldu,
Küller karıştı rüzgara,
Rüzgar esti,
Yanaklarına ufak bir öpücük kondurdu.
BA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder